Multilingual Paris-Roubaix
French Press Report
Dutch Press Report
Italian Press Report
Belgian Press Report
Rien a faire contre l'equipe Mapei. La phrase est revenue souvent dans
les commentaires apres la victoire de Johan Museeuw dans Paris-Roubaix.
Vraiment? Reponses aux interrogations.
- Que se serait-il passe sans consigne de course?
- Ses victimes le disent, Museeuw l'aurait vraisemblablement emporte en
cas de sprint sur le velodrome face a Bortolami et Tafi. Raisonner ainsi
revient toutefois a ignorer les aleas de la course. Le futur vainqueur a
ete attendu par ses deux compagnons lors de sa crevaison dans les derniers
kilometres... et Bortolami a beneficie du meme traitement, auparavant, de
la part du Belge. Inutile de refaire la course, a tranche pour finir
Patrick Lefevere, directeur sportif de l'equipe italienne.
- Pourquoi Museeuw a-t-il ete designe?
- Les responsables du groupe ont delivre plusieurs versions. Il semble bien
en definitive que le premier desir du patron de la Mapei (Giorgio Squinzi)
ait ete de voir ses trois coureurs franchir ensemble la ligne. Un souhait
impossible a realiser qui a entrane la designation de Museeuw, lequel a
respecte le jeu d'equipe ces dernieres annees dans Paris-Roubaix. Lefevere
l'a dit explicitement: 'etait le tour de Museeuw, celui des autres
viendra!
La malchance de Ballerini
- Museeuw etait-il le plus fort?
- Nul ne peut assurer le contraire avec certitude. Johan etait tres fort,
ses relais sur les paves faisaient tres mal, a reconnu Bortolami. Mais
d'autres, tres nombreux parmi les observateurs, soutiennent que Franco
Ballerini s'est montre le plus impressionnant. Trois crevaisons en... douze
kilometres lui ont interdit de rejoindre ses trois coequipiers. Une
crevaison de moins et il pouvait revenir, estime Marc Madiot, l'ancien
vainqueur reconverti en commentateur.
- La domination des Mapei-GB a-t-elle un equivalent?
- La seule comparaison possible tient au triple de l'equipe Gewiss dans la
Fleche Wallonne 1994 (Argentin, Furlan, Berzin). Sans doute la force
collective des Mapei a-t-elle ete superieure dimanche. Car Ballerini, une
de ses meilleures chances, aurait du logiquement figurer en tete de course.
C'est la plus forte equipe du monde dans les classiques, soutient
d'ailleurs Museeuw. Dans les classiques de type flandrien a tout le moins.
Seul Moreau
- L'edition du Centenaire est-elle memorable?
- Oui a cause du triple incroyable qui a ete ovationne par les
spectateurs du velodrome, et de la victoire de Museeuw, dont le nom
enrichit le palmares. Non a cause du denouement, surtout frustrant en
definitive, et du deroulement de la course. Les longues discussions entre
les trois premiers n'ont pas donne la meilleure image de leurs efforts. Les
autres equipes, reduites tres tot a la defensive, n'ont pas supporte le
choc. Le constat est etonnant: l'opposition a ete dynamitee avant meme le
200e kilometre.
- Quels coureurs se sont reveles dimanche?
- Parmi les dix premiers, un seul (Milesi) est age de moins de 27 ans,
alors que six d'entre eux ont depasse le cap de la trentaine (Museeuw,
Ballerini, Tchmil, Holm, Ekimov, Moreau). L'Italien Andrea Tafi, le moins
titre des cinq premiers, est davantage une confirmation qu'une revelation
et Francis Moreau (9e et premier Francais) peut enfin courir pour lui-meme.
Une fois de plus, Paris-Roubaix a privilegie l'experience.
Dit weekeinde werd op schandalige wijze een 'koningin' verkracht. De
wielerklassieker Parijs-Roubaix kreeg namelijk een finale voorgeschoteld
waarin hoofdrolspelers zichzelf en hun vak degradeerden tot een ondermaatse
en onverteerbare vertoning die de 'Koningin aller Klassiekers' absoluut
niet verdiende. En de winnaar is... liet ploegleider Lef=E8vere van Mapei/GB
aan de tientallen miljoenen televisiekijkers in vrijwel alle Europese
landen, op twintig kilometer voor de eindstreep na een ordinair verbaal
gevecht vanuit de ploegleiderswagen, weten: Johan Museeuw.
Niet de minstens even sterke Bartolami, noch diens andere ploeggenoot
Tafi. Neen, Museeuw en niemand anders en dat alles in opdracht van zijn
Italiaanse baas Squinzi.
De commercie bepaalde dus wie de winnaar zou moeten worden van een van 's
werelds grootste en mooiste sportevenementen en niet de sport. Geen
spannende eindsprint op de piste van Roubaix, geen heldhaftige en
splijtende laatste demarrage, niets van datgene wat de wielersport en zeker
de klassiekers als die in de Hel van het Noorden altijd zo aansprekend
heeft gemaakt. Neen, in het honderdste jaar van dit factotum in de
profwielersport, sloeg alleen de commercie zijn slag en werd de wielersport
de grote verliezer. Bovendien werden tegelijkertijd de miljoenen aanhangers
die de wielersport, terecht nog, kent grotelijks in de maling genomen.
Voor deze wanprestatie van het Italiaanse chemieconcern bestaat geen
enkele rechtvaardiging, want met de drie genoemde wielerprofs in de finale
was de publiciteit allang volop gegarandeerd. Door echter de sport ook nog
openlijk en publiek te manipuleren is door de commercie een grote stap te
ver gemaakt.
In feite is de wielersport in een wurggreep genomen waartegen keihard
opgetreden zou moeten (kunnen) worden. En wel door de verantwoordelijke
Wielren Unie (UCI) als licentiehouder van deze sport alsook de organisatie
van Parijs-Roubaix (Societe du Tour de France). Want met de enorme belangen
van de profwielersport kan zo niet verder worden gesold. Te allen tijden
moet de sport en zijn beoefenaren namelijk zelf kunnen uitmaken hoe de
wedstrijd op basis van eigen regels en fair-play wordt gespeeld. En wie
daaruit als beste, sterkste of slimste naar voren komt. Dat is nu eenmaal
de intrinsieke waarde van de sport en daar mag de commercie geen enkele
invloed op uitoefenen om de geloofwaardigheid ervan niet in het geding te
laten komen.
Samen hebben topsport en commercie natuurlijk wel degelijk een grote rol
van betekenis te spelen voor de ontwikkeling en vooruitgang van de sport en
topsport in het bijzonder. Maar dan wel ieder op zijn eigen terrein.
Ciclismo, chi ordino la vittoria di Museeuw?
ROUBAIX
DAL NOSTRO INVIATO La Parigi-Roubaix di Museeuw e dei suoi due valletti
italiani ha un seguito arroventato. E non poteva essere altrimenti, visto
come si sono svolte le cose.
Da Milano il Codacons (Coordinamento per la difesa dei diritti dei
consumatori) ha presentato una denuncia alla procura della Repubblica di
Milano. Si ipotizza il reato di "frode in competizione sportiva", per
"presunte disposizioni telefoniche date dal proprietario della Mapei,
Squinzi, e dovute a ragioni di convenienza pubblicitaria".
Anche il patron del Tour, Jean-Marie Leblanc, ha messo sotto accusa Patrick
Lefevere, il ds belga della Mapei: "E' stato sorpreso in flagranza di
truffa - ha detto - perche un suo meccanico ha aiutato, dopo le forature,
Bortolami e Museeuw a recuperare adducendo, in apparenza, problemi al
freno. E', comunque, il comportamento generale che mi rattrista: il modo
con cui e stato gestito il finale e l'ostentazione con cui i corridori
hanno parlato fra loro".
E Giorgio Squinzi? L'amministratore delegato della Mapei, il giorno dopo, e
un lanciafiamme. Credeva che la trionfale conclusione della gara lo
immergesse in complimenti, congratulazioni e baci. Letti i giornali e
ascoltate radio e tv, s'e ritrovato sommerso dalle critiche.
Responsabile d'aver messo in scena una commedia, d'aver tradito il
ciclismo, d'aver umiliato, con una decisione a tavolino, l'ordine d'arrivo
della classica delle classiche. "C'e una sola verita - dice Squinzi -,
questa: ho chiesto a Lefevere di far arrivare al traguardo di Roubaix
Museeuw, Bortolami e Tafi sulla stessa linea. Risposta: non e possibile. La
replica: e allora decidete voi, l'importante e non perdere la corsa".
La versione di Lefevere: "Ho tentato di mettermi in contatto con Squinzi,
ma la linea era cattiva, non si capiva nulla". Poi la cambia e racconta
d'aver parlato con Squinzi, d'avergli spiegato che tre corridori non
possono arrivare allineati al traguardo e d'aver ricevuto l'ordine di far
vincere Museeuw.
Infine la versione di Museeuw: "Lefevere ha telefonato a Squinzi e lui,
logicamente, mi ha designato vincitore". Chi e il ballista? Non lo sapremo
mai. Intanto Squinzi divampa: "La prima idea che mi viene e quella di
mollare tutto, di fare una squadra solo di corridori stranieri. Con la
stampa italiana non si ragiona, porto un trionfo e ricevo schiaffi. Non mi
sono mai sognato di prendere decisioni a tavolino, di designare un
vincitore. L'unica mia preoccupazione era che il successo non ci sfuggisse.
Ma qui abbiamo a che fare con commentatori da provincia, incapaci di
vagliare e distinguere serenamente". E ancora: "Aveva ragione Ferrari a non
voler in squadra piloti italiani che poi gli procuravano guai e polemiche
con i giornalisti".
Lefevere, che ha preso la decisione (secondo Squinzi) di far vincere
Museeuw, ci mette l'ultimo tocco: "Inutile spiegare, tanto scrivete quello
che vi pare". Insomma un festoso centenario.
La conclusione imbelle della corsa non avrebbe suscitato tanto scalpore se
non fosse avvenuta alla Parigi-Roubaix. Giochetti del genere ce ne sono
stati in passato, ce ne saranno in futuro. Nella Liegi-Bastogne-Liegi del
1969 Merckx, presentatosi nel velodromo di Rocourt in compagnia del
gregario Van Schil, mise in chiaro che il suo successo non era in
discussione. Van Schil si offese: "Come hai potuto dubitare della mia
fedelta, Eddy?".
Ma non tutti i gregari la pensano allo stesso modo. Tafi, 30 anni,
pedalando con Museeuw e Bortolami, aveva sognato di vincere, poi resosi
conto dell'eccesso, aveva sognato di arrivare almeno secondo: "Posso? Ho
lavorato tanto, tra poco sar=F2 papa per la seconda volta, sta per nascere
Greta, vorrei farle, in anticipo, un regalo". E' anche la storia del regalo
negato a Tafi e a Greta che ha sottolineato l'iniquita d'un verdetto
prestabilito. No, tu sei un gregario e arrivi terzo.
"Al momento di firmare il contratto, un corridore sa a che cosa va
incontro. Gli viene dato un compito e il compito si esegue". Massimo
Ghirotto, uno dei pi=F9 valorosi gregari degli ultimi tempi, quarto al
Mondiale di Agrigento '94 dopo aver portato al traguardo Chiappucci
(battuto da Leblanc), sa bene come vanno le cose: "I desideri e la
delusione di Tafi io li capisco, ma secondo o terzo non cambia nulla, resta
il valore della sua prova. Se oggi che faccio il ds avessi in fuga
=46ondriest e due compagni, direi Fondriest, come Lefevere ha detto Museeuw.
E' il rispetto dei ruoli. Io ho sgobbato molto in bicicletta, ho sofferto,
ne ho avute di amarezze, ma un gregario e un gregario anche e soprattutto
alla Parigi-Roubaix. Il gregario non chiede, sono i capitani che chiedono.
Il gregario sgobba".
Gianni Ranieri
PARIJS.- Jean-Marie Leblanc, de organisator van Parijs-Roubaix,
beschuldigde gisteren Patrick Lefevere ervan het wedstrijdbeeld te hebben
vervalst. =ABPatrick Lefevere heeft zondag de wedstrijd vervalst=BB aldus
Jean-Marie Leblanc. =ABTwee renners uit zijn ploeg, Bortolami en Museeuw,
keerden na bandbreuk terug met behulp van de mechanieker in de volgwagen.
Telkenmale, toeval of niet, was er sprake van remproblemen. Voorval dat ik
trouwens aan de voorzitter van de wedstrijdjury signaleerde=BB. De directeur
van de Societe du Tour de France is anderszijds van mening dat de inbreuk
geen uitsluiting van Museeuw uit de wedstrijd, de enige sanctie die bij
dergelijke inbreuk van tel is in een eendagswedstrijd, rechtvaardigde.
=ABMaar het is en blijft wedstrijdvervalsing=BB aldus Leblanc. =ABDe afloop =
van de wedstrijd zint me trouwens niet=BB vervolgde de organisator.
Vooral de discussies onder de drie koplopers stoort me. Hierdoor krijgt
niet alleen Parijs-Roubaix, maar de gehele wielersport een slecht imago=BB.
deelnemers over de eindmeet fietste, ontkent echter het collectief aspec
van de wielersport niet. natuurlijk zijn er voorgaanden geweets. Het is
een dilemma waar vooral dsportdirecteur en de renners zelf mee opgezadeld
zitten=BB.
.